Na de koude zonsondergang van gisteren hadden we geen puf om vanmorgen om 06.20 uur de zonsopgang te bekijken. Dat zou betekenen dat we dan al om half 6 bij de bus moesten staan om naar een uitkijkpunt te gaan. Om 8 uur gingen we uiteindelijk met de bus richting Yaki Point om de South Kaiboab Trail te lopen. We kwamen daar om 9 uur aan en zijn in iets meer dan een uur naar het tweede rustpunt gelopen; Cedar Ridge, 400 meter lager dan de rim die op 2230 meter ligt. Deze daling liep over 2, 6 km. Het was een flinke klim terug, lastiger dan de klim van de Bright Angels Trail maar het uitzicht bij Cedar Ridge was geweldig. Je had echt het idee dat je midden in de Canyon bent. Toch hebben we bijna net zo snel geklommen als dat we gedaald waren, in iets meer dan een uur waren we weer boven.
Moe maar voldaan zijn we daarna in de bus gestapt om ons rond te laten rijden over het westelijke deel van de south rim, dat deel wat we gisteren nog niet gezien hadden. Vanaf deze uitkijk punten konden we de trails die we gelopen hadden mooi zien liggen......
Helaas zit ons bezoek er in de Grand Canyon alweer op. Peter had het wel gezien bij al die uitkijkposten, die riep na de tweede post al; ik heb een deja vu.....
Je beleeft de canyon pas als je er ook daadwerkelijk in afdaalt, en ja, dat was geweldig!
We hoorden vandaag wel verontrustende berichten over sluiting van de Nationale parken per 1 oktober, de beslissing valt morgenavond en het schijnt echt een serieuze dreiging te zijn. Het zou toch wat zijn als het echt doorgaat, wat moeten we dan de komende 2, 5 week nog doen hier, we hebben nog zoveel parken op het programma staan......
Geen opmerkingen:
Een reactie posten